Herstellen van anorexia is een enorme uitdaging. Eén van de grootste drempels? De angsten. Angst voor eten, angst om aan te komen, angst voor controleverlies. Maar weet je wat? Het overwinnen van die angsten is precies wat je helpt genezen. En dat is iets waar je echt doorheen moet.
Ik wilde zeker wel genezen van anorexia. Maar dan zónder aan te komen. En ook dat ik dan zelf mocht bepalen wat ik zou eten, hoeveel en wanneer. Maar tja, zo werkt het natuurlijk niet in de praktijk.
Het proces van je angst voor eten aankijken is zo belangrijk, omdat de angst voor eten en aankomen ontzettend groot is bij anorexia en het je belemmert om te werken aan de oorzaak van jouw eetstoornis. In deze blog deel ik een concrete oefening met je om met die angst aan de slag te gaan.
Stap 1: Maak een lijst met voedingsmiddelen die je doodeng vindt
Pak een pen en papier en wees bloedeerlijk met jezelf. Welke voedingsmiddelen maken je bang? Niet een beetje ongemakkelijk, maar echt bang? Denk aan dingen die je al tijden vermijdt of waarvan de gedachte alleen al je hart sneller laat kloppen.
Misschien zijn het:
- Croissantjes
- Friet
- Chips
- Een gevulde koek
- Snickers of chocola
- Oliebollen
- Vlees of boter
Luister niet naar die anorexia-stem die je probeert te overtuigen om alleen ‘redelijk veilige’ dingen op te schrijven. Schrijf écht alles op. Wees eerlijk, want dat is de enige manier om verder te komen.
Stap 2: Kies iets van je lijst en ga het eten
We duiken meteen in het diepe. Dit is het moment waarop je met die angst gaat werken. Kies één ding van je lijst en ga het eten. Niet één keer, maar steeds opnieuw en opnieuw en opnieuw.
Waarom? Omdat hoe vaker je iets doet wat rete-eng is, hoe minder eng het wordt. Echt. Je moet je brein namelijk ‘leren’ dat iets niet eng is. Het is net als het geven van een presentatie. De eerste keer sta je er met klotsende oksels en knikkende knieën. Maar hoe vaker je het doet, hoe beter je erin wordt. Zo werkt het ook met eten. Echt.
Stel je voor: de eerste keer dat je bijvoorbeeld een frietje eet, kun je enorme weerstand, angst voelen. Je anorexia-stem schreeuwt in je hoofd “Doe dit niet!” of “We moeten dit compenseren!”. Maar als jij doorzet… Dan is het een tweede keer nog steeds moeilijk, maar nét iets minder.
De derde keer? Je zult merken dat je het langzaam steeds minder eng vindt. Omdat er niet direct iets gebeurt met je: je komt geen kilo’s aan van een frietje, je past je broeken nog na een croissantje en mensen vinden je niet gek na het eten van een boterham met hagelslag.
Waarom je je angsten moet aankijken
Je vraagt je misschien af: Waarom zou ik mezelf dit aandoen? Waarom zou ik dit proberen als het zo veel angst oproept? Omdat:
Je doorbreekt de cirkel van angst.
Angst groeit wanneer je het ontwijkt. Hoe langer je iets vermijdt, hoe groter de angst wordt. Door je angsten aan te kijken, pak je die macht terug.
Je leert dat eten geen vijand is.
Eten is niet je vijand. Het is brandstof voor je lichaam, het kan je zelfs plezier geven. En dat is iets wat je mag leren. Door je angsten stap voor stap aan te pakken, leer je eten opnieuw te zien als iets positiefs.
Je krijgt meer zelfvertrouwen.
Elke keer dat je een stap zet richting iets dat je eng vindt, bouw je vertrouwen op in jezelf. Je bewijst aan jezelf dat je sterker bent dan die angst en dat jij de regie hebt over je herstel. Je bent gewoon keigoed bezig.
Tips om je eet-angst aan te pakken
Dit proces is echt niet makkelijk, maar je hoeft het niet alleen te doen. Hier zijn een paar tips om je te helpen:
- Werk samen met een professional. Een therapeut of diëtist of ervaringsdeskundige kan je ondersteunen bij dit proces. Je hoeft niet alles in je eentje te doen.
- Schrijf je ervaring op. Hoe voelde het om iets engs te eten? Hoe voelde je je daarna? Schrijven kan helpen om je emoties en gedachten te verwerken.
- Beloon jezelf. Heb je die croissant gegeten? Of die boterham met hagelslag? Beloon jezelf met iets wat je blij maakt, zoals een fijne wandeling of een aflevering van je favoriete serie.
- Wees geduldig. Dit proces kost tijd. Soms zal het voelen alsof je een stap terug doet en dat is oké. Het belangrijkste is dat je blijft proberen.
Werk aan je angst voor eten
Je angst voor eten en aankomen aankijken, is misschien wel het moeilijkste onderdeel van je herstel, maar het is ook een van de meest belangrijke. Zeker als eerste stap om daarna door te gaan met de zaken waarom jij je eetstoornis nodig hebt.
Door de uitdaging aan te gaan en steeds opnieuw te proberen, ontdek je dat de dingen die je eng vindt, steeds minder macht over je hebben. Het begint met die eerste hap. Dus: wat ga jij vandaag eten van je lijst?