Misschien herken je het wel: je worstelt met eten, je gedachten draaien non-stop om calorieën, bewegen en compenseren. En tóch denk je: “Mijn anorexia is niet erg genoeg om hulp te vragen.” Misschien omdat je geen extreem ondergewicht hebt. Of omdat je denkt dat anorexia alleen jonge meiden treft. Laten we daar voor eens en altijd mee afrekenen: anorexia zit niet in de kilo’s, het zit in je hoofd.
In deze blog bespreek ik 5 veelvoorkomende misverstanden over anorexia. Hopelijk helpt het je om in te zien dat je niet hoeft te wachten tot het ‘erg genoeg’ is om hulp te zoeken. Want geloof me: je verdient die hulp. En ja, het is mogelijk om volledig te genezen. Ik ben het levende bewijs.
Mijn anorexia was nog niet zó erg. Vond ik.
Ik zat in de wachtkamer van de eetstoorniskliniek. Dadelijk had ik een afspraak met ‘mijn’ psychologe. Naast mij ging een jong meisje zitten. Ik schatte dat ze een jaar of 8 was, met een sonde in haar neus. En ik dacht bij mezelf: “Dát is pas erg! Zo jong en een sonde nodig hebben”.
Een andere keer zat ik daar weer en toen duwde een moeder de rolstoel van een meisje vooruit. Weer dacht ik: “Dát is pas erg. Dat je zo op je energie moet letten, dat je zo min mogelijk mag bewegen en dus in een rolstoel zit”. Bij mij viel het allemaal wel mee. Maar nu weet ik dat deze gedachte grote onzin is. En zo leven er nog meer misverstanden die ik graag eens de wereld uit helpt.
Misverstand 1: “Ik heb geen of maar weinig ondergewicht, dus ik kan geen anorexia hebben”
Anorexia wordt vaak geassocieerd met extreem ondergewicht, maar dat is niet de enige maatstaf. Het gaat om wat er in je hoofd gebeurt. Als eten, niet eten, of moeten compenseren je hele dag beheersen, kun je anorexia hebben, ongeacht je gewicht. Dat noemen we dan atypische anorexia. Om het beestje een naam te geven. En typische anorexia, waarbij je een normaal gewicht hebt of slechts een beetje ondergewicht, is net zo serieus als anorexia.
Misverstand 2: “Anorexia komt alleen voor bij meiden”
Anorexia wordt vaak gezien als een ‘meidenziekte’, maar dat is een hardnekkig stereotype. Ook jongens en mannen kunnen anorexia ontwikkelen. Soms wordt het bij hen minder snel herkend omdat er minder aandacht voor is. Maar het is net zo ingrijpend en verdient net zo goed hulp en begrip. Iedereen, ongeacht gender, kan worstelen met eetstoornissen.
Misverstand 3: “Anorexia komt alleen voor bij jonge mensen”
Veel mensen denken dat anorexia alleen jonge meiden treft, maar dat is niet waar. Eetstoornissen kunnen op elke leeftijd ontstaan, ook bij volwassenen en ouderen. Misschien begon je te worstelen met je relatie met eten al op jonge leeftijd en ben je er nog steeds niet van af. Of misschien is pas later in je leven de anorexia ontstaan door een combinatie van factoren. Een eetstoornis kijkt niet naar leeftijd. Helaas.
Misverstand 4: “Je moet een ‘trigger’ hebben gehad om anorexia te krijgen”
Een veelvoorkomend misverstand is dat anorexia altijd wordt veroorzaakt door een duidelijk aanwijsbare gebeurtenis, zoals trauma of pesten. Natuurlijk kunnen die factoren bijdragen, maar anorexia heeft vaak een complexe oorsprong. Het kan voortkomen uit perfectionisme, genetische aanleg, druk vanuit de maatschappij of een combinatie hiervan. Je hoeft niet precies te weten waarom je anorexia hebt, als je maar hulp zoekt.
Misverstand 5: “Van anorexia kun je nooit genezen”
Dit is misschien wel het grootste misverstand. Het idee dat je nooit helemaal van anorexia afkomt, kan ontmoedigend zijn, maar ik ben het levende bewijs. Je kunt volledig genezen van anorexia. Het is geen makkelijk proces, maar het kan echt.
Ik geniet weer van de kleine én grote dingen in het leven: een lekkere tompouce op Koningsdag, een borrelplankje op het terras, een goede cappuccino op een zaterdagmiddag, of een frietje na een dag shoppen. Mijn leven wordt niet meer gedomineerd door de anorexia. Ik lééf. En dat gun ik jou ook.
Anorexia: altijd ‘ernstig genoeg’ voor hulp
Je hoeft geen ondergewicht te hebben, geen jonge meid te zijn, of een specifieke ‘trigger’ te hebben meegemaakt om anorexia serieus te nemen. Als jouw gedachten om eten draaien en je merkt dat het je leven overneemt, ben je ziek genoeg om hulp te vragen. Wacht niet. Hoe sneller je hulp zoekt, hoe groter de kans op herstel. Er is zoveel moois om voor te leven. Nu en later.
Ben je klaar om de eerste stap te zetten? Neem contact op met mij, een andere hulpverlener of praat met iemand die je vertrouwt.