Ik plaatste een reel over het fenomeen aankomen en de weegschaal. Kortom: wegen als je wilt herstellen van anorexia. Yes of no? Voor mij een dikke no. Waarom? Dat zal ik je later uitleggen. Maar ik kreeg naar aanleiding van die reel zoveel reacties hierover, dat ik dacht, daar ga ik meer over delen!
Dus hier lees je over het waarom van wegen, hoe ik hierin sta, en wat jij zou kunnen doen als je dit lastig vindt.
De reacties op mijn reel over wegen in herstel:
- “Ik moet elke week wegen op de poli. En ik kijk er zó tegenop…”
- “Ze willen dat ik leer omgaan met dat getal, maar het maakt het eten juist moeilijker.”
- “Ik wil het liefst blijven wegen zoals ik deed, maar mijn behandelaar wil dat ik helemaal stop. Het voelt echt als afkicken.”
- “Ik weet dat ik moet aankomen. Maar ik wil het niet. Ik weet óók dat ik niet kan herstellen op ondergewicht. Echt een helse strijd.”
- “Oh, dacht de anorexia, beginnen we volgende week met wegen? Dan kan er nu nog wel wat gewicht af!”
En weet je? Dit ís precies wat de weegschaal met je doet.
Dat getal – wat het ook is – is nooit goed genoeg.
Ben je afgevallen? Dan zegt de eetstoornis: “Goed zo, hou dit vol.”
Ben je aangekomen? Dan schreeuwt diezelfde stem: “Zie je wel, het loopt uit de hand!”
Blijft het gelijk? Dan komt er twijfel en stress. Zo moet het ook blijven!
En ondertussen? Voel jij je rot. Wordt eten moeilijker. En schreeuwt die eetstoornisstem alleen maar harder.
Waarom er wordt gewogen tijdens reguliere behandeling
Laat ik eerst dit zeggen: ik snap waar het vandaan komt. Het idee om te wegen in een behandeltraject komt meestal vanuit goede bedoelingen:
- Wegen om bewustwording te creëren.
- Wegen om je gedachten te onderzoeken.
- Wegen om te normaliseren: “Het is maar een getal.”
- Wegen om te leren: je bént niet je gewicht.
Allemaal heel rationeel. Alleen… eetstoornisgedrag is zelden rationeel.
In de praktijk werkt het vaak averechts.
Voor veel mensen is dat moment op de weegschaal het spannendste van de hele week. Het getal bepaalt of je dag “goed” of “slecht” is. Of je mag eten of rusten. Of je “goed bezig bent” of juist moet compenseren.
En dan hebben we het dus niet meer over herstel. Dan hebben we het over controle.
Wat brengt wegen je eigenlijk?
Stel jezelf eens deze vraag:
Wat brengt het wegen me op dit moment? En wat kost het me?
Brengt het je rust? Of brengt het paniek? Geeft het je duidelijkheid? Of juist meer twijfel en stress?
Soms kan het écht helpend zijn om even afstand te nemen.
Of:
- Blind wegen.
- Of een tijdje helemaal niet.
- Of gewoon dat ding – letterlijk – de deur uitgooien.
Herstel zit ‘m niet in een getal
Herstel zit in de keuzes die jij maakt.
In het durven eten, tegen die anorexiastem in. In rust nemen als alles in je lijf roept dat je moet bewegen. In je lichaam leren vertrouwen, zónder de bevestiging van een weegschaal.
Herstel is: leren voelen.
Leren luisteren naar je behoeften. Jezelf voeden: fysiek, emotioneel, sociaal. En dan is dat getal eigenlijk behoorlijk overbodig.
En ja, het voelt als afkicken. Zeker als je gewend bent om dagelijks of wekelijks te wegen, voelt stoppen alsof je stuurloos wordt.
Maar die controle die je denkt te hebben… die had je allang niet meer. Die lag al bij de eetstoornis.
En wat je nu doet, is het terugpakken. Door los te laten. Door te vertrouwen op iets dat je niet kunt wegen.
Je kracht.
Je intuïtie.
Je herstel.
Jij mag zelf kiezen hoe jij met wegen omgaat
Wat ik wil dat je onthoudt: jij mag kiezen. Ook binnen een behandeling. Ook als je nog midden in herstel zit.
Misschien is blind wegen voor nu genoeg. Of helemaal niet wegen. Of iedere week en daar dan steeds een gemiddelde van berekenen per maand.
Misschien heb je iemand nodig die je helpt om het los te laten. Misschien ben jij zó klaar met die cijfers, dat je nu denkt: klaar. ik wil leven.
Wat het ook is: kies wat jou helpt. Niet wat jouw eetstoornis fijn vindt.
Dat is het verschil tussen blijven hangen en echt vooruitgaan.
Wil jij verder in je herstel? Los van de weegschaal, los van de regels, los van die eeuwige anorexiastem in je hoofd?
Ik heb een gratis gids voor je gemaakt: Herstel: zo lukt het wél. Daarin deel ik de 5 belangrijkste pijlers die je helpen los te komen van je eetstoornis, met praktische tips én mijn eigen ervaring.
Jij bent niet je gewicht. En ook niet je gedachten. Jij bent een mens. Met een lijf. Met een verhaal. En dat mag gehoord worden, dat mag er zijn. Zónder cijfers.