Toen ik midden in mijn eetstoornis zat (en ook nog lang daarna, in mijn herstel) was ik één en al hoofd. Een wandelend hoofd, noem ik het nu gekscherend.

Mijn gedachten draaiden overuren. Constant.

➜ Over de cijfers op de weegschaal.
➜ Over of mijn broek strakker zat dan vorige week.
➜ Over wat ik moest zeggen bij dat etentje met mijn ouders, want dikke stress. 

Ik kon mezelf zó gek maken, dat ik op een gegeven moment niet eens meer wist wat ik nou écht voelde.

Alleen maar denken. Terugdenken, vooruitdenken, overdenken. Alles gebeurde in mijn hoofd. 

Ik was een hoofd met twee benen. Want mijn lijf? Tja, dat deed eigenlijk niet meer mee.

Ik voelde het nauwelijks. Of eigenlijk alleen als ik ergens last van had: buikpijn, spanning, vermoeidheid. Verder was ik vooral bezig met hóe het eruitzag, niet hoe het voelde. Ik leefde compleet vanuit m’n hoofd.

En ik weet dat ik daar niet de enige in ben.

Want dit is precies wat anorexia vaak met je doet.
Het trekt je weg bij je lichaam. Het zorgt dat je hoofd een wervelwind van gedachten is, over eten, eetregels, doemscenario’s en angsten.

Zó luid dat je niet meer hoort wat je lijf je eigenlijk vertelt.

En dan kun je gaan proberen om het op te lossen met… nóg meer denken.
Maar eerlijk? Daar kom je er meestal niet mee.

 

Anorexia en wat je wél nodig hebt

Zak weer in je lijf. Breng de aandacht terug naar waar jij woont, naar je lichaam. Daar ligt vaak het begin van rust. Daar kun je weer verbinding maken met jezelf.

Want pas als je lijf meedoet, sta je echt met beide benen op de grond. En dan zie je je angsten ook ineens net iets anders.

 

Waarom in je lijf zakken zo belangrijk is tijdens herstel

Je lichaam is geen vijand, al voelt dat soms wel zo. Zeker als je herstellende bent van anorexia. Het voelt vreemd, onveilig, misschien zelfs beangstigend om weer te voelen. Maar juist daarom is het zo belangrijk.

Want in je lijf zit je intuïtie en gevoel.

♥︎ Je ‘ja’ en je ‘nee’.
♥︎ Je signalen van honger en verzadiging.
♥︎ Je emoties (ook de fijne).
♥︎ Je echte behoeften.

Als je alleen in je hoofd blijft hangen, ga je eindeloos twijfelen en rationaliseren. En je blijft gevangen in je eetstoornislogica.

Maar als je weer contact maakt met je lichaam, kun je gaan voelen: Wat heb ík eigenlijk nodig?

Niet wat de eetstoornis zegt, of wat je omgeving van je verwacht. Maar jij.

 

Vier simpele manieren om weer in je lijf te zakken

Goed nieuws: je hoeft niet op een yogaweekend in een hutje op de hei om je lichaam weer te voelen (al kan dat ook heerlijk zijn ;).

Hieronder vind je vier simpele dingen die je vandaag al kunt doen. Gratis, toegankelijk en effectief.

🍀 Doe een bodyscan
Ga liggen of zitten. Adem rustig in en uit. Scan je lijf langzaam van top tot teen. Waar voel je spanning? Waar zit het vast? Wat kun je verzachten? Je hoeft niets op te lossen, het gaat om voelen wat er ís. Op Spotify of YouTube vind je fijne geleide bodyscans.

🍀 Beweeg lekker wild en los
Zet muziek op. Spring op en neer. Schud met je armen, je benen, je hoofd. Laat het er gewoon even uit. Al is het maar twee minuten. Je breekt daarmee letterlijk de spanning die zich heeft opgestapeld. Beweeg je hoofd leeg en je lijf wakker.

🍀 Maak fysiek contact met jezelf
Klinkt gek, maar werkt echt. Leg je handen op je bovenbenen en wrijf stevig op en neer. Je lichaam mag merken: hé, dit is veilig. Dit is nu.

🍀 Loop langzaam en bewust
Loop een klein stukje, door je huis, door de tuin, op straat. Focus op je voeten. Voel hoe ze de grond raken. Merk het ritme van je stappen op. Even vertragen. Bewust richten op het wandelen. Dat helpt om uit je hoofd te komen.

 

Wat gebeurt er als je dit doet?

♥︎ Je zenuwstelsel kalmeert.
♥︎ Je ademhaling wordt rustiger.
♥︎ Je gedachten vertragen.
♥︎ Je voelt je weer ín jezelf in plaats van los van alles.

En ja, misschien komen er emoties. Misschien voel je verdriet, of spanning, of frustratie. Maar dat is oké.

Alles wat je voelt, mag er zijn. En het kan er pas zijn als je er ruimte voor maakt.

En dat is precies wat je in herstel nodig hebt.

 

Jij mag landen in je lijf als je anorexia hebt

Je hoeft niet meteen alles te voelen. Je hoeft het ook niet perfect te doen. Maar je mag weer thuiskomen in je lijf. Je mag leren dat je lichaam niet de vijand is, maar jouw thuis. Dat het je ondersteunt. Dat het jou iets wil en kan vertellen, als jij leert luisteren.

Dus voel je vandaag: ik zit alleen maar in mijn hoofd en ik kom er niet uit? Kies dan één van de vier oefeningen en probeer het.

Niet om iets op te lossen. Maar om jezelf weer even te voelen.

🖤

Herstellen van een eetstoornis is niet makkelijk. Het vraagt moed, eerlijkheid en actie. Maar je hoeft het niet allemaal zelf uit te vogelen.

Daarom heb ik een gratis gids voor je gemaakt: Herstel: zo lukt het wél! Hierin deel ik de 5 belangrijkste pijlers om écht los te komen van je eetstoornis, met praktische tips én mijn eigen inzichten als ervaringsdeskundige.

👉 Download ‘m hier gratis en zet je volgende stap in herstel.

Want herstel mag dan pittig zijn, het is ook zó de moeite waard. En jij verdient die vrijheid.

Veelgestelde vragen

Waarom blijf ik zo vaak in mijn hoofd zitten?
Omdat je hoofd een veilige plek lijkt. Denken geeft (schijn)controle, en dat voelt minder spannend dan voelen. Maar in herstel is het juist belangrijk om weer contact te maken met je lichaam en emoties, daar zit de echte verandering.
Wat als ik me juist onveilig voel in mijn lijf?
Dat is heel begrijpelijk. Zeker als je lange tijd in strijd bent geweest met je lichaam. Begin klein. Je hoeft niet meteen alles te voelen. Rustige, eenvoudige oefeningen helpen je om je lijf weer als een veilige plek te ervaren. Doe het anders ook onder begeleiding.
Hoe vaak moet ik dit doen om effect te merken?
Er is geen vaste frequentie. Al doe je één oefening per dag, of een paar keer per week, of juist in het moment dat het je allemaal even te veel wordt, je traint jezelf om weer te zakken in je lijf. Het gaat om herhaling en mild zijn voor jezelf.