Ik weet het nog precies. Dat moment waarop mijn psycholoog een G-schema op tafel legde. Een… wat? “Een gedachtenschema,” zei ze. “Leuk,” dacht ik niet.
Ik zag het al voor me: eindeloze rijen gedachten opschrijven, analyseren, herkaderen… zucht.
Ik wilde gewoon herstellen. Niet op therapie-Bingo alle vakjes afvinken.
Maar goed, ik was toen nog die brave ‘doe wat er van je verwacht wordt’-versie van mezelf, dus ik ging ermee aan de slag. En je raadt het al… Het werkte.
Niet meteen. Eerst voelde het ongemakkelijk en geforceerd. Alsof ik met een marker zinnetjes stond te markeren in mijn hoofd, maar niemand de moeite nam om écht naar me te luisteren.
Maar langzaam begon ik te merken: dit verandert echt iets. Niet per se de wereld. Maar wel mijn reactie op die wereld.
Want hier komt ‘ie: je gedachten bepalen hoe je je voelt. En hoe je je voelt, bepaalt wat je doet.
En als je in herstel zit, dan weet je dat jouw gedrag (hoe, wat en of je eet – hoe je beweegt – of je vermijdt of compenseert) niet uit het niets komt.
Herstel van anorexia begint in je hoofd
Misschien herken je wel dit soort gedachten:
😑 “Ik heb vandaag al genoeg gegeten.”
→ gevolg: je slaat je avondeten over.
😑 “Zij is veel dunner dan ik.”
→ gevolg: je vergelijkt jezelf, en besluit dat jij geen toetje ‘verdient’.
😑 “Als ik nu niet beweeg, kom ik aan.”
→ gevolg: je dwingt jezelf te wandelen terwijl je eigenlijk gewoon op de bank wil liggen met een deken en een serie.
Het lijkt logisch op dat moment. Maar het zijn niet de feiten die je gedrag bepalen. Het zijn jouw gedachten over die feiten.
En als je die gedachten nooit onderzoekt? Dan blijf je doen wat je altijd deed.
Hoe je je eetstoornisgedachten wél aanpakt
Je hoeft geen therapeut te zijn om dit te oefenen. Sterker nog: jij bent degene die er het meeste mee te maken heeft. Want je hoofd gaat met jou mee.
Dus leer het kennen. Begrijp wat je jezelf vertelt. En daag het uit.
*Gedachten onderzoeken
Wat zeg je eigenlijk precies tegen jezelf? En… zou je dat ook tegen je beste vriendin zeggen?
*Situaties analyseren
Wanneer komt dat eetstoornisgedrag naar voren? Wat gebeurde er vlak daarvoor? Was je moe? Overprikkeld? Raakte iemand een gevoelige snaar?
*Nieuwe gedachten oefenen
En ja, dat voelt eerst nep. Maar dat betekent niet dat het niet werkt. Denk aan zinnen zoals:
✔️ “Ik hoef eten niet te verdienen. Mijn lichaam heeft het nodig.”
✔️ “Het is oké dat mijn lichaam verandert. Dat betekent dat het herstelt.”
✔️ “Ik mag dit spannend vinden én het toch doen.”
Hoe vaker je oefent, hoe beter je wordt. Zoals met alles.
En dan merk je op een dag ineens dat je een automatische gedachte wél doorhebt. Of zelfs al meteen een andere gedachte ernaast kunt zetten.
Dát is herstel.
Oefenen in het dagelijks leven
Wees je eigen therapeut
Niet 24/7, maar wel elke keer als die kritische stem weer begint. Schrijf vervelende gedachten op. Stel jezelf vragen. Of zeg hardop: “Ho, wacht even. Dit is mijn eetstoornis, niet mijn waarheid.”
Doorbreek het patroon
Wil je compenseren? Stop. Wat gebeurt hier nu eigenlijk? Wat kun je wél doen? Bel iemand. Ga naar buiten. Of, ja echt, pak dat G-schema erbij.
Praat erover
Met je coach. Met een vriendin. Met jezelf. In een voice memo. Dingen hardop zeggen haalt de angel eruit. Echt.
Eetstoornisgedachten veranderen = gedrag veranderen
Weet: je kunt dit leren. Je kunt je hersens trainen om vriendelijker, realistischer en helpender te worden.
En je hoeft het niet alleen te doen.
Voel je nu: “Ik wil niet nog een jaar zo doorgaan, ik wil vooruit, ik wil m’n leven terug”?
Plan dan een vrijblijvende kennismaking in.
We kijken samen naar waar jij nu staat, welke gedachten je belemmeren, en hoe jij ze stap voor stap kunt doorbreken.
Veelgestelde vragen
Hoe weet ik of een gedachte 'echt' is of vanuit mijn eetstoornis komt?
Goede vraag. Een eetstoornisgedachte klinkt vaak streng, dwingend of angstig. Denk aan “Je mag dit niet eten” of “Als je niet compenseert, gaat het mis.” Een gezonde gedachte is vriendelijker, realistischer en geeft je keuzevrijheid. Vraag jezelf af: zou ik dit ook tegen een vriendin zeggen? Zo niet, dan is de kans groot dat het je eetstoornis is die aan het woord is.
Wat als ik het moeilijk vind om helpende gedachten te bedenken?
Dat is helemaal normaal in het begin. Je hoeft het ook niet perfect te kunnen. Begin klein. Soms helpt het om alvast een lijstje met helpende gedachten te maken op een rustig moment, zodat je daar op moeilijke momenten op kunt terugvallen. Of oefen het samen met een coach of therapeut. Hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het wordt.
Heeft het echt zin om mijn gedachten op te schrijven?
Ja. Echt. Door je gedachten op papier te zetten, haal je ze uit die razende snelweg in je hoofd. Je creëert overzicht. Het helpt je om afstand te nemen en om je eigen denkpatronen te herkennen. En dat is precies waar verandering begint.