Misschien denk je weleens: “Wanneer ben ik nou eigenlijk écht hersteld van mijn eetstoornis?”
Is er een moment waarop je wakker wordt, in de spiegel kijkt en denkt: “Yes! Ik ben helemaal vrij van anorexia. Alles gaat perfect!”?.
Als je het mij vraagt: nee. Herstel is geen eindstation. Het is geen lintje dat je aan het einde van een race doorknipt. Het is een reis. En die reis is allesbehalve recht en strak geplaveid.
De realiteit van herstel
Voor mij zag herstel eruit als een mix van grote overwinningen, mini-terugvalletjes, nieuwe inzichten, en heel veel leren.
Eerst werkte ik toe naar een gezond gewicht. Daarna begon pas het echte werk:
– leren omgaan met emoties,
– werken aan zelfvertrouwen,
– en stukje bij beetje mezelf en mijn lichaam accepteren.
En soms dacht ik: “Huh, ben ik hier nou wéér mee bezig? Was ik niet al verder dan dit?”
Ja, ook dat hoort bij herstel. Het mag rommelig zijn. Herstel mag schuren. En het mág tijd kosten.
Waarom is dit inzicht zo belangrijk?
Omdat het helpt je verwachtingen bij te stellen.
Als jij denkt dat herstel betekent dat je nooit meer een moeilijke dag hebt, dan kan één zo’n dag voelen als falen.
En dat is zonde. Want moeilijke dagen horen erbij. Ze zeggen niets over jouw kracht. Sterker nog: het gaat er juist om dat je leert omgaan met die dagen – zonder terug te vallen in oude patronen.
Herstel is leren leven met alles wat er is. Ook als het even niet meezit.
Wat betekent écht herstel?
Herstel is veel meer dan “weer normaal eten.”
Herstel is leven. Ademruimte. Vrijheid.
Herstel betekent dat je…
🖤Eet zonder schuldgevoel of regels.
🖤Jezelf accepteert zoals je bent – ook je lijf.
🖤Sociale dingen weer durft te doen zonder dat eten of angst de hoofdrol spelen.
🖤Vertrouwt op je lichaam én op jezelf.
🖤Moeilijke momenten aankunt, zonder dat je teruggrijpt naar controle of restrictie.
Herstel is thuiskomen bij wie jij écht bent.
Hoe werk je aan écht herstel?
Natuurlijk is elke reis anders, maar er zijn dingen die (bijna) iedereen kunnen helpen op weg naar vrijheid:
1. Stel kleine doelen
Bijvoorbeeld:
“Ik eet deze week één keer iets wat ik normaal eng vind.”
“Ik vraag hulp als ik merk dat ik vastloop.”
Kleine doelen = grote groei. Echt waar.
2. Vier je overwinningen
Elke stap is er één. Heb je iets gegeten waar je eerst bang voor was? Heb je ‘nee’ gezegd tegen je eetstoornis? Trots zijn is niet optioneel – het is essentieel.
3. Praat met mensen die je begrijpen
Herstel is zwaar als je het alleen doet. Zoek steun. Of dat nou een vriendin is, je therapeut, of iemand in herstel – delen helpt.
Kleine opdracht voor jou
Neem een paar minuten voor jezelf. Pak pen en papier en schrijf op:
Wat betekent herstel voor míj? Waar verlang ik naar? Wat wil ik kunnen, voelen, doen?
Misschien schrijf je op:
“Rust in mijn hoofd.”
“Weer zonder schuldgevoel genieten van chocola.”
“Samen uit eten zonder stress.”
“Weer energie hebben om te sporten – omdat ik het léuk vind.”
Stop dat briefje ergens waar je het terug kunt vinden. In je agenda, nachtkastje, of als achtergrond op je telefoon. Voor de dagen waarop je het even moeilijk hebt.
Herstel is geen rechte lijn
Geen eindpunt.
En ook geen perfecte staat van zijn.
Herstel is kiezen voor het leven. Elke dag weer.
Ook als het schuurt. Ook als je twijfelt. Ook als je denkt: “Ben ik hier nou weer?”
Want weet je? Elke keer dat jij opstaat en weer een stap zet, ben je bezig met herstellen. En dat maakt jou ongelooflijk krachtig.
Veelgestelde vragen
Moet je helemaal ‘genezen’ zijn om hersteld te zijn?
Herstel is niet zwart-wit. Het gaat erom hoe jij met moeilijke momenten omgaat, en hoeveel ruimte de eetstoornis nog inneemt in je leven.
Hoe weet ik of ik écht herstellende ben?
Als je steeds vaker kiest voor jezelf in plaats van voor je eetstoornis, zit je in herstel. Dat gaat met vallen en opstaan – en dat is oké.
Wat als ik weer een terugval heb?
Dat betekent niet dat je opnieuw moet beginnen. Herstel is geen rechte lijn. Elke terugval is een kans om iets nieuws te leren.