Je herstel gaat niet vlekkeloos

Je loopt vast

Je wist dat herstellen zwaar zou zijn, maar dit? Je bent zó moe. Alles kost je energie. Je lichaam voelt opgeblazen en onwennig. Je vraagt je af: waar stopt dit? Word ik niet veel te dik? Soms voelt het alsof je jezelf kwijtraakt in plaats van terugvindt. 

– Je eet weer, maar elke maaltijd voelt als een test, heb je het ‘goed’ gedaan? De eetstoornis vindt van niet. Iedereen om je heen zegt dat je het wél goed doet. 
– Je wilt loslaten, maar dat stemmetje in je hoofd fluistert: “Doe maar rustig aan, ga maar niet te snel, de eetstoornis is ook nog je vriend.”
– Soms gaat het beter, maar dan ineens sluipen oude gewoontes er weer in. Minder opscheppen, maaltijden uitstellen… voor je het weet, ben je weer bezig met controle.

Het is alsof je twee stappen vooruit zet en dan weer één of zelfs twee weer terug. Superfrustrerend. En wat als je de eetstoornis loslaat? Wat blijft er dan van je over, wie ben jij zonder anorexia?

Het helpt om te weten wat we vaak over het hoofd zijn tijdens herstel. Dan kun je daar namelijk wat aan doen.